Markos Anestis Poems

Dark n' Pink could never fit
So we were told
So we would say
So I would say
...

Deep Waters encapsulating the granite Ridge
Sombre and Sheeny towering high
Chiseled off in time a salty fringe
Slowly crumbled as the waves go dry
...

Στα λόγια σου τα τελευταία
Λογική δεν βρήκα κι ας προσπάθησα
Προς το καλοκαίρι σου, ανοίκεια
Ποτίστηκαν σε πίκρα και σε λήθη
...

Αν ήσουν για να μ' ερωτευτείς

Ο κόσμος θα έχανε το πέπλο της κίβδηλης σαγήνης
Στη φύση του σύννεφα θα ξαπόστεναν γυμνά
...

Ποτίζοντας στάλες βαρύτιμες τη μνήμη, λιτή φαντάζει η ροή
Μία και μία κρυστάλινες ωμές οι κολυμπήθρες
Τον τρόπο δεν λησμόνησα που ήρθες
Σαν το κρασί που έρρεε, δειλή χειλιών σου η πηγή
...

Φαντάζομαι συχνά τις Κυριακές τους
Ξεκινούν είτε νωρίς, είτε κι αργότερα
Έχει νόημα ξέχωρο η μέρα αυτή
Μια προσδοκία και μια θλίψη
...

Ήτανε μεσημέρι ήτανε σαν γιορτή
Έπεφτε ένα σκοτάδι θόρυβος η σιωπή
Κόσμος να διασκεδάζει κόσμος λιμοκτονεί
Ζωή να μας κουράζει η πόλη μας γυμνή
...

Rio Crystal Apollo
Όνειρα και μπετόν πλάθουν θόλο
Στο αέτωμα που μετεωρίζει
οι γραμμές ξεθωριασμένες
...

Λείριον το πάλλευκο με πέταλα μνηστήρες
Ωχροί ανθήρες στη νιότη σου βαφτίστηκαν

-κάτω στην πλατεία βασιλικοί σε γλάστρες-
...

Όταν έρχεται καλοκαιρία όχι σποραδική αλλά μόνιμη και πιάνει για τα καλά Ιούλης τότε φορώ τις σαγιονάρες μου
Δεν είναι ιδιαίτερες και χρώμα έχουνε χακί

Γιατί αυτό το χρώμα;
...