তোমাৰ সোণাৰু হালধীয়া হাঁহিত
জোনাকে গা ধুই
আঘোণৰ বতৰা দিছে
কুঁৱলীৰ শুভ্ৰ আচল মেলি
আঘোণ নামিছে
হালিজালি নাচিছে সোণালী ধাননি পথাৰ
হয়, হালাকুৰা গাঁৱত আঘোণ নামিছে
তোমাৰ চকুত ৰাশি ৰাশি আঘোণৰ কবিতা
কবিতা নহয় যেন বুকুৰ এফাল
তোমাৰ নীলাভ কবিতাৰ অৰ্থ বিচাৰি
ইচ্ ৰাম! কোনোবাই দেখিব
ওহোঁ! নহয় নহয়
কুঁৱলী পৰিছে
অস্পষ্ট
সকলো অস্পষ্ট
হালাকুৰা গাঁৱত আঘোণ নামিছে
মোৰ সোণজনীৰ চিৎপখিলি পৰশত
জীপাল হৈ উঠিছে লখিমী পথাৰ ।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem