POËZIE Poem by Hubert van Herreweghen

Poëzie komt uit den hoge,
met de regen en de zon,
van de maan en de planeten,

poëzie komt uit de grond,
met de slakken en de bloemen
(waar we niet genoeg van weten),

poëzie komt uit die ogen
waar het liefdeslied begon
en de beving van een mond,

de verbazing om 't gewone,
wat daar staat, gereed, gezond,
't allermeest gewone is 't schone.

Nederig mag het woord het noemen,
't raakt het niet, het draait er rond.