निघालो घेऊनी शिदोरी
रम्य होती पहाट
राब राब राबलो
तुडविली डोंगरवाट
पहारा हिरवा भवताली
भव्य निसर्गाचा थाट
वाढू लागली शिरशिरी
अवघड परतीचा घाट
झाली दिवेलावणी आता
धुकटे पसरले अफाट
झाला उशीर परतावया
करता आज बाजारहाट
ओढ लागली घराची
अंधुक झाला घाट
टाकीत पाऊले लगबग
उतरतो उतावीळ वाट
स्वागता माझ्या दारी
असेल पाणी पाट
टेकावया घडीभर आता
असेल टाकली खाट
दिवस सणाचा घेऊनी
आला आनंदाची लाट
तबकात पान कपुरी
रांगोळी गोडाचे ताट
नेसूनी जरीकाठ सखी
माळूनी गजरा दाट
थोपटीत छकुल्याला माझी
बघत असेल वाट!
(दै. मातृभूमी)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem