De buik is barriere
het leed haar aangedaan
genesteld in bestaan
in rook opgegaan
de wens van intens
samenzijn
de buik doet pijn.
Gebukt maar stralend
verdwalend in leven
jezelf gegeven
jezelf gegeven
en vreemd maar sterk
bemerk je het ook
jezelf gebleven.
Als onbegrip een naam
dan kon hij kleven als
jouw maan
die de zon verslinden kon
verschroeide aarde
aan moedersschoot
ontsproot enorme liefde.
Die Lotusbloem slaat
haar vleugels uit
ze hoeft niet te vliegen
ze is bloem in bad
ze is spiegelschat
ze is, ze is, ze is
onmetelijk veel meer
dan kwetsbaarheid
een knipoog naar
de eeuwigheid!
Madrason 06 11 2014
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
being a German speaker, I know how to say it, and it sounds good, but I just can't quite get what it means MW.