Vaarwel 2020 (Ode Aan De Engelen) Poem by Sylvia Frances Chan

Vaarwel 2020
(Ode Aan De Engelen)

Ik lig op een denkbeeldige weide, groen, vrolijk en stil,
zachtjes hoor ik de beweging van de wind
ik concentreer me op iets dat zou kunnen komen
misschien niet,
ze wachten rustig op hun grote en kleine opdrachten,
als ze langs komen,
het voelt gewoon als een zacht briesje
de ceders en seringen kijken op,

nu het oude jaar ten einde loopt,
mijn gedachten springen terug naar de spannende momenten van mijn lieve moeder

Ze vertelde me dat er twee hele grote engelen aan haar voeteneinde waren geweest,
ze zijn enorm en lang, haar slaapkamer is helemaal verlicht,
ze vertrokken stilletjes zoals ze waren gekomen,

ik belde meteen mijn beste vriendin, maar ze zei:
Sylvie, je moeder overlijdt binnenkort,
ik wil niet ondankbaar lijken, maar ik zei meteen:
of zal ze gewoon langer leven?

Toen ik dat overlijdens-bericht voor het eerst hoorde,
was ik vreselijk geschokt,
God wist zeker van mijn liggen en opstaan,
en ook van mijn gedachten op dat moment.

ik sluit het oude jaar af met enorme opluchting en gemoedsrust

God heeft me keer op keer rijkelijk gezegend
en ik heb over mijn wonderen verteld.
Dit zijn feiten en nooit ficties


© SYLVIA FRANCES CHAN - Alle rechten voorbehouden
Anno Domini: Vrijdag 0101-2021