Oude Jongetjes Poem by Madrason .

Hoe zwart dan is jouw donkere hart
op welke huid van het geweten zweten
de vervuilingen, zijn ze nog te reinigen
hoe diep val je als je zucht in angst
wie trekt er aan het eind het langst
geeft kracht je de idee van macht
zijn triceps dan zo'n wonderpracht
het hondje kwispelt tegen je been
voel je dat likken aan je teen
waarom ben je eigenlijk gemeen
heeft iemand je dan pijn gedaan
komt er alweer wat hoofdpijn aan
als er iemand kritisch naar je kijkt
of je gewoon wat vragen stelt
ben je dan plots weer die opgefokte held
of klaas dreigt vaak de blaaskaak
zo krijg je toch met geen een band
wie geeft je dan die helpende hand;
Hoe zwart dan is jouw donkere hart
op welke huid van het geweten zweten
de vervuilingen, zijn ze nog te reinigen
hoe diep val je als je zucht in angst
wie trekt er aan het eind het langst! M