Okeanos fulmineert
het schuim al op zijn lippen
de kraken
braken op de klippen
de mensen
zakjes thee zo mee
verzwolgen door zijn
honger, angst en pijn
een duivelselixer
een wrange welkomsspeen
een dof ellende zee
en aan de kade
de verraden schade
dijken hoog
-Uw tranen droog-
van vlucht'linglijken
zo ver het oog kan kijken!
12-05-2014 Madrason
*****************
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem