EUDIA Poem by Ilja Leonard Pfeijffer

als ik om te zingen
moet zingen uit het fust van verdriet
als ik op leeg op bodemloos hergistend
verlangen het starend glas moet klinken
als ik de wanhoop moet heffen op wanhoop
en bittere dorst de keel moet smeren
dan zal ik niet meer zingen

als ik om te drinken
moet drinken om wonden te dichten
als ik wezenloze nacht tot kille morgen
lessen moet de adem geestrijk moet verzuren
om liederlijke zinnen te bedwelmen
als ik troebel van hartverduistering moet brallen
en alsemdronk de bitterheid verdrinken moet
dan zal ik niet meer drinken

zou ik drinken ik zou drinken met een wolkeloos lied
in de stijl van deze opheldering
want doorzichtig is en met een klare naam
begonnen de liefde

mocht ik zingen laat mij zingen uit een breekbaar glas
naar de smaak van deze verklaring
want van zingen is en met een klinkende naam
begonnen de liefde