Ilja Leonard Pfeijffer Poems

al ware het dat ik de talen der dieren en dingen sprak
en jij brak en verscheurde mij niet
ik zou blaten als snuisterijen
en brullen in een kamerplant


en al ware het dat ik de gave had van profeten
en de belezenheid van monumenten uit vergeeld verdriet
vandaan gehouwen op vleugels van triomfantelijk rijmend graniet
en ik had de windbuil die basalt tot profeten blaast
en jou had ik niet
ik zou verwaaid bladeren in winderigheid
en getuigenis braken van braakliggend stuifzand


en al ware het dat ik mijn lendenen zong en overgaf
en jij blakerde mijn zinnen niet
zinloos zou ik wit op wit zijn


jij klauwt mij prooi en jouw tong laat wat voorheen zweeg
in de taal van engelen schreeuwen
en alle dingen bedekken jou alle dingen geloven jou -
alle dingen hopen jou alle dingen verdragen jou
jij vergaat nimmermeer maar hetzij gebeitelde
en opgeprikte passie jij vervult haar profetie
hetzij pracht zij wil naar jou talen
hetzij woordenschat jij bent haar bruid


want delen van ons proeven en wij raden ten dele
maar wanneer volmaaktheid toehapt
proeft raadsel onze hele tong


toen ik dierlijk nog niet was sprak ik als een man
was ik als een man gezind lag ik als een man
maar nu in jouw zin geboren


want ik zag in de spiegel geen raadsel
maar nu lijf in lijf


en nu blijft in mijn zinnen jouw lijf deze drie
doch de meeste van deze is jouw lijf
...

though I speak with the tongues of animals and things
and you did not break or tear me apart
I would bleat like trinkets
or howl in a house plant


and though I have the gift of prophecy
and am well-read in the monuments one did smite
from yellowed sorrow on wings of glorious rhyming granite
and I have the windbag that blasts basalt to prophets
and have not you
I would be a windblown leaf in windiness
and barf witness to bare drift sand


and though I sing my loins and surrender
and you were not to scorch my senses
senseless would I be white on white


you snatch me prey and your tongue lets what once was silent
scream in the language of angels
and all things cover you all things believe you -
all things hope you all things bear you
you will never fail but whether there be chiselled
and thumbtacked passion you fulfil its prophecy
whether pomp it will crave you
whether word-hoard you are its bride


for we taste in part and partly surmise
but when perfection bites
mystery tastes our entire tongue


when I was not yet animal I spoke as a man
I was as a man inclined I lay as a man
yet now born in your sense


for in the mirror I saw no mystery
yet now body in body


and now abides your body in my senses these three
but the greatest of these is your body
...

en wat het dan betekent ruiken naar gelukkig gras
in blauwe irissen reizen als de oude goden
rimpelloos voorbij wapperen op een glimlach
wat het betekent ondersteboven liefde spellen
op een onbeholpen tafellaken
alsof je nog nooit eerder
hebt geschreven of hebt liefgehad

en wat het dan betekent verlamd van L-
liefde voor eerst en immer rond te zijn
met blauwe regen trots te glimmen in de zon
begrijpen in een gloedgroen glunderend volapük
en jouw gouden hoorn tot bocht van genua
en sargasso zee bezeilen in de wind
met het hart kloppend als een syllogisme
samengevallen als een zwitsers zakmes in elkaar
wakker worden in de oksel van venetië

jij weet wat het betekent want jij geeft betekenis
aan gras ontwaken alfabet en de zeven zeeën
onvertaalbaar zijn deze dagen
die dansen op de tenen van de logica
er is na deze zomer
geen excuus voor herfst
...

and what it means to smell of happy grass
to travel in blue irises while the ancient gods
flutter past unrippled on a smile
what it means to spell love upside down
on an awkward tablecloth
as if you have never before
written or loved

and what it means paralysed by L-
love firstly and forever to be round
with blue rain to gleam proudly in the sun
to comprehend in a brand-green beaming volapük
and to sail your golden horn till the bight of genova
and sargasso sea in the wind
with hearts agreeing like a syllogism
folded together like a swiss knife
to wake up in the armpit of venice

you know what it means for you give meaning
to grass waking up alphabet and the seven seas
untranslatable are these days
that dance on the toes of logic
after this summer there
is no excuse for autumn
...

als ik om te zingen
moet zingen uit het fust van verdriet
als ik op leeg op bodemloos hergistend
verlangen het starend glas moet klinken
als ik de wanhoop moet heffen op wanhoop
en bittere dorst de keel moet smeren
dan zal ik niet meer zingen

als ik om te drinken
moet drinken om wonden te dichten
als ik wezenloze nacht tot kille morgen
lessen moet de adem geestrijk moet verzuren
om liederlijke zinnen te bedwelmen
als ik troebel van hartverduistering moet brallen
en alsemdronk de bitterheid verdrinken moet
dan zal ik niet meer drinken

zou ik drinken ik zou drinken met een wolkeloos lied
in de stijl van deze opheldering
want doorzichtig is en met een klare naam
begonnen de liefde

mocht ik zingen laat mij zingen uit een breekbaar glas
naar de smaak van deze verklaring
want van zingen is en met een klinkende naam
begonnen de liefde
...

if to sing I
must sing from the barrel of sorrow
if to empty to bottomless refermenting
desire I have to clink the staring glass
if I have to raise despair to despair
and wet my whistle with bitter thirst
then I shall sing no more

if to drink I
must drink to heal wounds
if I must quench glassy night until bleak
morning must sour spirited breath
to intoxicate debauched senses
if blurred by cardiac eclipse I must rant
and absinth drink must drown the bitterness
then I shall drink no more

were I to drink I would drink with a cloudless song
in the style of this brightness
for transparent has and with a clear name
love begun

if I'd sing let me sing from a fragile glass
to the taste of this clearness
for from song has and with a clinking name
love begun
...

niemand zelfs de zeewind niet
heeft zulke ruime handen
zo'n doortastend wiegelied
vouwt niemand zelfs de klaproos niet
er wiedt een wichel die alles ziet
onder onontdekte landen
want niemand zelfs de regen niet
heeft zulke kleine handen
...

no-one not even the winds of the sea
has such ample hands
such a touching nursery
no-one folds not even the poppy
a dowser weeds all it can see
under undiscovered lands
for no-one not even the rain
has such small hands
...

als mijn pen jouw huid
beschrijft mijn woord
jouw vlees betekent
beeld van jou mijn teken draagt

als jouw huid mijn zin
verbeeldt mijn taal
jouw beeld verhaalt
ik jouw huid beschrijf

als mijn zinnen jouw handen
en voeten krijgen woord
voor woord jouw rug jouw nek
jouw buik bedekt als jij
als jij mij zegt
en blootlegt
...

when my pen inscribes
your skin my word
depicts your flesh
image of you carries my sign

when your skin represents
my sentences my tale
relates your image
I design your skin

when my sentences receive
your hands and feet word
for word covers your back your neck
your stomach when you
when you utter and
discover me
...