Dream Games/Ονειροπαιχνιδισματα Poem by Mary Skarpathiotaki

Dream Games

Below
  from one
  sleepy sky,
  I was up at night.

Read through my eyes
the flickering light
of the touch of flowers.

To bathe us
  the light
  of stars.

  A little, a lot
with you
I was taught.

  I found out
to rise,
on steep hills,
sharp
constantly shrinking.

Stone our breath is untouched
in impassable times.
I smelled it
  and incense.

And I was by your side,
if you remember

grooming
millions
sun mystics
to travel with me
in Dream Games.

The souls are transparent
escape continuity '
  of the old
floods.

Thieves dreams
  and the obstacles are passing
on our way!

In the vastness between '
hope was shining
shower
great kindness,
marry.

Running water,
and still
  Love
in "as it should"
wrapper,
you can't fit!

Notes only
see,
dance around
  like then,
  where I met you'
do you remember?

Our hands,
empty
but love is full of leftovers.

We didn't hold
  rather than a poem
snowstorm
on our lips.

Let's sing it
and let one remain:

"Finally good, all good"
as
it's together,
word little magic.

Of the Heaven
  disorder and love,
the stuff! ..
 

® Mary Skarpathiotaki


Ονειροπαιχνιδίσματα


Κάτω
  από ένα
  νυσταγμένο ουρανό,
  ξενύχτησα.

Να διαβάσεις στα μάτια μου
το τρεμάμενο φως
της αφής των λουλουδιών.

Να μας λούσει ολάκερους
  το φως
  των αστεριών.

  Το λίγο, πολύ
με σένα
διδάχτηκα.

  Έμαθα
να υψώνομαι,
σε λόφους απόκρημνους,
κοφτερούς
μικραίνοντας διαρκώς.

Πέτρα αγόγγυστη η ανάσα μας
σε αδιάβατους καιρούς.
Μυρόβρυση έγινα
  και θυμίαμα.

Κι έγιανα πλάι σου,
αν θυμάσαι

εγγίζοντας
εκατομμύρια
ήλιους μύστες
να με ταξιδεύουν
σε Ονειροπαιχνιδίσματα.

Διάφανες οι ψυχές
διαφυγής συνέχεια'
  των παλαιών
κατακλυσμών.

Όνειρα κλέφτες
  κι εμπόδια τρανά
στο διάβα μας!

Στο αχανές μεταξύ'
η ελπίδα ανάβλυζε
βρυσάκι
γιομάτο καλοσύνη,
θαρρείς.

Τρεχούμενο νερό,
κι ακοίμητε
  Έρωτα
σε "καθώς πρέπει"
περιτύλιγμα,
δεν χωράς!

Νότες μοναχά'
δες,
χορεύουν γύρω
  σαν και Τότε,
  που σε γνώρισα'
θυμάσαι;

Τα χέρια μας,
αδειανά
μα γιομάτα περισσεύματα αγάπης.

Δεν κρατούσαμε
  παρά ένα ποίημα
νιόβγαλτο
πάνω στα χείλη μας.

Να το τραγουδήσουμε
κι ας μένει ένα:

"τέλος καλό, όλα καλά"
καθώς
είναι το μαζί,
λέξη μικρή μαγική.

Του ουρανού
  αταξία και της Αγάπης,
η ουσία! ..
 

® Μαίρη Σκαρπαθιωτάκη
20.2.20