Όσα δεν μπόρεσα να πω
ρίζωσαν στην ψυχή μου
θάφτηκαν μέσα στη σιωπή
στης λησμονιάς τον βράχο
σ' αυτό το καλωσόρισμα
οι πύλες δεν θα ανοίξουν
φοβάμαι όλα τα δώρα σας
το γέλιο, τις χαρές σας.
Λίγες οι λέξεις που μπορούν
να διώξουν τους χειμώνες
τα σύννεφα να τρέξουνε
ο ήλιος να ζεστάνει.
Ξένε εσύ που καρτεράς
να νιώσεις λίγη θέρμη
θα ανοίξω την αγκάλη μου
σαν τελευταία χάρη
θα σε καλωσορίσω ολόψυχα
προτού να σε ξεχάσω.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem