ေဒနိမိုးထသား Poem by SanThoiU Mog

အလုပ္ႀကိဳးစားေရ ပုရြက္ဆိတ္ တံခါးမေခါက္ပဲနန္႔ ဝင္လာေရ။
ေဒ ေမွာင္ေမွာင္မိုက္မိုက္ ၊အပယ္ခံ နိမွာ ဇာလုပ္ရဖို႔လဲ
စိုင္းစားခန္းဝင္ယင္းနန္႔ ငါကေဒမွာ ထိုင္နီရံု။
ေရဒီယိုကို အသံနိမ့္ထား၊ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ အအိပ္ ၊ဝါးဝီဝါးဝါး ဒုကၡပီးေရ အိမ္မက္တိနန္႔ ညဥ့္ရာျဖစ္ခယင့္။
အခ်စ္ငတ္ပ်ာလ္ ဇေဝဇဝါနန္႔ ငါ ႏိုးပါလာခေရ။
ပန္းျခံထဲမွာ အတ္စတဲလား ေတးျခင္းဆိုနီေရ၊
ငွက္ေခ်တိက သူကို႔ စကားျပန္ေျဖနီေရပိုင္ ၾကားေရလို႔ ငါထင္ခမိေရ။
ေယေလ့ ယင္းခ်င့္က မိုးသံရာ။' ငါ့ဘားလာပါ ငါဆႏ'ၵ လို႔ ငါေျပာခေရ။
သူ႔ အသက္ငြိက အာမႊီးနံသင္းသင္း သူ႔ လ်ွာက ငါ့ ပါးတိကို စြတ္စီယင္း
တစစနန္႔ သူ ငါ့ဘားကိုလာခေရ၊ၿပီးေစာ္နန္႔ သူ ေပ်ာက္လားခေရ။
ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးနန္႔နိဘက္ ေရာက္လာေရ၊
နိအလင္းေရာင္ မိႈင္းမိႈင္းတတန္း ငါ့ လက္တိ နန္႔ မ်က္နာကို သြန္ေလာင္းေရ။
နာရီတိလြန္ခေရ၊ ေယၿပီးေက တံခါးေပါက္က တြားဝင္ပါလတ္ပနာ အကို ငါ့ ႐ွိမွာတန့္ခေရ။
အပူသည္႐ို႔ လားေရ အပ္ျခဳပ္သမားဘားကိုပ်ာလ္ အကိုေလ့လားခေစာ္ပ်ာလ္ ကိုပုရြက္ဆိတ္။ငါ႐ို႔ၾကားက တိန္းဆိတ္မႈကို ငါႀကိဳက္ေတ။
တိန္းလို႔ဆိတ္လို႔၊ မိုးေတာင္မွ သိေရ ျမင့္ျမတ္ေတ အၿခီအေန။
အစိုးမရသူ႔ႏွစ္လံုးခုန္သံ တိမ္ဝင္လာယင္း
သူစလို႔ ရြာက်လာေစာ္ကို
မွိတ္ထားေရမ်က္စိတိနန္႔ပိုင္ နားေထာင္။

ThisMorningbyCharlesSimic