ကမၻာ နိဂံုး ရတု Poem by SanThoiU Mog

ကမၻာ နိဂံုးခ်ဳပ္ေတနိန္႔မွာ
ပ်ားတစ္ေကာင္က ကလိုဘာပင္ကို ပတ္ပ်ံနိန္ေရ
ငါးေဖာက္သည္ တစ္ေယာက္က အေရာင္တလက္လက္ ပိုက္ကို ဖာနိန္ေရ
ေပ်ာ္ႀကီးက် လင္းပိုင္တိ ပင္လယ္မွာ ခုန္နိန္ကတ္ေတ
ရီတေ႐ွာက္ေဘးမွာ စာစိေကတိ ကစပ္နိန္ကတ္ေတ
အျမဲတမ္းျဖစ္သင့္ေရ အတိုင္းပ်ာ ႃမြီေရ ရႊီေရာင္ အရီခြံနန္႔

ကမၻာ နိဂံုးခ်ဳပ္ေတနိန္႔မွာ
မ မတိ ထီးေဆာင္းပ်ာလ္ လယ္ျပင္သန္းနိန္ကတ္ေတ
ယစ္ေဖြတစ္ေယာက္ ျမက္ခင္း အစြန္မွာ အိပ္ငိုက္လာနိန္ေရ
ဟင္းသည္တိ လမ္းထက္မွာ ေအာ္ေရာင္းနိန္ကတ္ေတ
ရြက္ဝါေလာင္းတစ္စင္း ကြၽန္းနားသို႔ ပါးလာေရ
တေယာသံ တစ္သံ လီထဲမွာရႊင့္လို႔
ၾကယ္ေပါက္ညဥ့္ တစ္ညဥ့္သို႔ထိ ေဆာင္လာေရ

လ်ွပ္စီး နန္႔ မိုးႀကိဳးကို ေမ်ွာ္ခေရလူတိ စိတ္ပ်က္လားခကတ္ေတ
နမိတ္ႀကီး နန္႔ တမန္ေတာ္ တံပိုးကို ေမ်ွာ္ခေရလူတိ စိတ္ပ်က္လားခကတ္ေတ
ခု ျဖစ္ပ်က္နိန္ပ်ာလ္ ဆိုေစာ္ မယံုကတ္
နီ နန္႔ လ အထက္မွာ ဟိနိန္သမ်ွ
ပ်ားပတံုးတိ ႏွင္းဆီဘားသို႔ ရြာလည္နိန္သမ်ွ
အေခ်ရရဲေခ်တိ မြီးနိန္နိန္သမ်ွ
ခု ျဖစ္ပ်က္နိန္ပ်ာလ္ ဆိုေစာ္ တစ္ေယာက္ေလ့ မယံုကတ္

ေခါင္းျဖဴဝါႀကီးတစ္လံုးရာ ပေရာဖတ္ျဖစ္ဖို႔လူ
ခုေတာ့မျဖစ္သိ သူကေလ့ ေကာင္းအလုပ္႐ႈပ္နိန္ေရ
ခရမ္းခ်ိဳင္သီးကို စည္းယပင္း တျပတ္ျပတ္ေျပာနိန္ေရ
ကမၻာမွာ တျခား နိဂံုးခ်ဳပ္မဟိ
ကမၻာမွာ တျခား နိဂံုးခ်ဳပ္မဟိ