ਆਦਤ Poem by Ajay Srivastava

ਆਦਤ

ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂ ਤਕਲੀਫ਼ ਦੇਣੇ ਦੀ
ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂ ਤਕਲੀਫ਼ੋ ਕੱਢਣ ਦੀ

ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਬੇਈਮਾਨੀ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਦੀ
ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਦੀ

ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂ ਤੋੜ ਦੀ
ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਣੋ ਦੀ

ਮਾੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਭਲਾਈ ਦੀ
ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਸਬ ਪਰਿਵਾਰ, ਪਿੰਡ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਲਾਈ ਦੀ

ਹਰ ਏਕ ਨੂ ਆਦਤ ਹੋਂਦੀ ਹੈ ਮਾੜੀ ਤੇ ਚੰਗੀ
ਦੋਨੋ ਏਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਆਦਤ ਤੇ ਪਹਚਾਨ ਹੋਂਦੀ ਹੈ

ਆਦਤ
Friday, May 6, 2016
Topic(s) of this poem: awakening
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Ajay Srivastava

Ajay Srivastava

new delhi
Close
Error Success