Pagsilay Poem by Grace Svensson

Mundo ay tumigil ng ika'y namasdan,
Di ko mapakiwari aking naramdaman,
Ito ba ay katotohanan o panaginip lamang
Na biglang sumilay sa aking mga matang ginintuan.

Sa bawat iyong paggalaw ako ay nasasabik
Sa bawat iyong pagbigkas ako ay natatahimik
Halos di mamalayan ang segundong nagdaan
Kahit minuto kahit oras ay walang pakialam

Ano ang meron ka, sino ka?
Aking nais malaman iyong pangalan
Nais kong sambitin ng paulit-ulit
Ng ito ay aking di malimutan.

Iyong buong katauhan aking nais angkinin
Mula sa dulo ng iyong daliri at lubus-lubusan
Sapagkat ika'y mithing ibigin at tandaan
Hanggang sa dulo ng walang hanggan.

Copyright © Grace Svensson
January 22,2018