Onvergeetbare Vloek Poem by FENNA J

Onvergeetbare Vloek

ik ging jou geloven
nu wil je mijn licht doven
je hebt me verraden, en nog meer
maakte m'n hele hart zo teer
om zo veilig er in te wonen
en ik ging je er voor belonen
jij daar maar met je grote lach
omdat ik je voor een engel aanzag
schuld staat vast niet in jouw wordenboek
de aardige kant is ook helemaal zoek
of heb je die nooit meegekregen?
nou nou je bent dus niet echt een zegen
eerder een overgeetbare vloek
die moet worden doorgekrast in elk liefdesboek
ik hoop dat je dit een keer leest
dat je weet wat je bent, een beest
zonder emoties en zonder leven
zonder gevoel om om mensen te geven.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success