Nooit Meer Jaloers Poem by Madrason .

Hij speelde met de zon, de schaduw en de bomen
en zette ze in bosjes neer, ja het was echt een eenzaam heer
die bouwde aan zijn dromen, dat wat hij niet meer krijgen kon
ze spraken hem tot zijn verbeelding, vervulden elke wens
ze namen hem niets kwalijk, ze werden ook niet kwaad
hij kon ze knijpen onverwachts en stiekem in hun kont
hij kon ze tegen spreken met lippen op hun mond
en vol genoegen schonk hij hen zijn siliconenzaad
mijn God toch wat een dromer en wat een eenzaam mens. M