Humaan, Nogmaals Poem by Madrason .

Als we ouder, oud echt zijn
dan is het werkelijk gedaan
met verschil aan buitenzijde
als men lacht dan is men blijde
als men huilt rolt menig traan
vouw de plooien, pluk een haar
bultjes, vlekjes en wat staar
Atlas draagt en Atlas vraagt
Atlas daagt de mensheid uit
schoonheid zit hem in de ogen
in het krakelee geluid
vruchten die nog blijven drogen
sappen die nooit uitgeleerd
met de pit nog ongedeerd
lieve man en lieve vrouw
zaait en oogst het leven
maar blijf toch uw kern trouw
die uit hartstocht is gegeven.


Madrason 6 okt 2014.