EEN BRIL Poem by Charles Ducal

De waarheid ligt ook hier in het midden.
Zoals altijd. Ja, zoals altijd.
Voor wie aanvalt net zoveel ongelijk
als voor wie zich verdedigt. Wie de

grens oversteekt ziet soms een verschil,
denkt: toch iets minder, maar ziet dan
hoe iemand een steen naar de overkant
gooit, en ook daar huilt een kind.

Ver van de waarheid ligt een bril,
van een gezicht geslagen en stukgetrapt.
Wat daardoor te zien was is uitgevlakt
tot een gat, een wit blad, een missing link.

Ver van de waarheid vloeit er geen inkt.