Ο Γιος Της Γαλανολευκης Poem by Stavros Teneketzis

Ντύσανε τ' άστρα τ' ουρανού
μαλαματένια κάστρα
όμοια με όνειρα θολά
που μίλαγαν για μια κυρά.

Ίδιοι δρόμοι της ζωής
δόξες παλιές της τάξαν
άλλες την κάψαν σε πυρές
κι άλλες την αγκαλιάσαν.

Άνεμοι τη φωνάζανε
με τ' όνομα αυγή
κι αρματωμένη λεβεντιά
με χρώματα θαλασσινά.

Η κόρη γέννησε ένα γιο
στης Ζάκυνθου τα μέρη
δεν του ‘δωσε αρματωσιά
μα πένα για μαχαίρι.

Εκείνος την αγάπησε
ως μάνα και πατρίδα
και με το λόγο για σπαθί
ύμνησε την ελπίδα.

Την τραγουδήσαν τα παιδιά
πλάι σε ανδρειωμένους
όσο οι ματιές βουρκώνανε
για ήρωες σκοτωμένους.

Για μια σταγόνα λευτεριά
στου ήλιου τη ματοβαμμένη γη
η Ελλάδα βάπτισε το γιο
Διονύσιο Σολομό