Η Ρουμπίνη Της Σπάρτης Poem by Michael Nikoletseas

Η Ρουμπίνη Της Σπάρτης

Η γυναίκα ούρλιαζε κι εβόγκα
ζώο στο σφαγείο

εμείς
πολλά χρόνια
περί μείναμε
θεατες

κι ο Σατανάς είπε
θα τη σκοτώσω και θα σκοτωθώ

εμεiς
περί μείναμε
θεατες

κοντά στο θάνατο
ο Σατανάς είπε
ειμαι φονιάς
φονιάς της γυναίκας
τα σύνεργα του θανάτου
εκεί
βρείτε τα

και τα βρήκαμε

εμείς
περί μείναμε
θεατες

κ' η γυναίκα πέθανε
μ ουρλιαχτά και μουγκρίσματα
ένα μακρύ μακρύ πέρασμα στη κόλαση

εμείς
περί μείναμε
θεατες

πέρασαν χρόνια
κι ο Σατανας έσπειρε τα μυαλά του
στην αυλή με το δίκανο

εμείς
περί μείναμε
θεατές

Ο Σατανάς σις ψυχές μας
εμείς
περί μένουμε
θεατές

copyright ©2021 by Michael Nikoletseas

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success