Σαν αρχίσει να μιλά η βροχή αφήνεται στην αγκαλιά της η βαθιά σιωπή που βασιλεύει σε κάθε ψυχή και θέλει και εκείνη ένα τραγούδι να χαρεί και θέλει και εκείνη μια στιγμή με ένα διάφανο δροσερό πέπλο να σκεπαστεί και θέλει σαν τη γη που διψάει και εκείνη να για λίγο να δροσιστεί για να βρει τη δύναμη με της άνοιξης το βλέμμα τον κόσμο να δει για να ανθίσει στο λευκό της κορμί το πιο όμορφο ρόδο που το άρωμα του θα ζωγραφίσει την πιο μαγευτική ανατολή.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Καλημέρα Κώστα σ' ευχαριστώ από καρδιάς! Καλά Χριστούγεννα να έχεις.