मानिश Poem by Bishal Paudel
मानिश
मानिस
म त सधै अरुको खुसी चाहने मानिस,
कसैको न्यानो अङगालोमा बेरिन चाहने मानिस।
हर रात तिम्रै कोमल हातको स्पर्श,
अनि चन्चले बानिको सम्झनामा हराउने मानिस।
तिम्रा ती नशालु नजरको कर्के हेराइको,
प्रतिक्षामा म आफ्नो जीवन बेतित गर्ने मानिस।
सबैको सपनाकि राजकुमारी तिमी,
तिम्रालागि सन्सार तोडिदिन पनि सक्ने मानिस।
आज आएर मानिस दुवारा मानिस नगदिदा,
तिम्रो प्रेमको भिक्षा माग्न पनि नडराउने म एकल मानिस।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
4/30/2024 5:15:35 PM # 1.0.0.1119
