Pangungulila Sa Kaibigan Poem by Minerva Agriam

Paminsan-minsan nitong aking buhay.
Naaalala ko ang mga nagdaang sandali.
Mga panahun na masaya at mapayapa.
Kapiling ang mga mahal kong kaibigan.

Hindi man kasing ganda ng mga bulaklak.
At hindi rin kasing bango ng mga rosas.
Ang kaibugan kong maalahanin at mapagmahal.
Ang tanging maasahan ko bawat sandali.

Nangungulila na nga sa mga payo mo.
Pag-aalaga mong walang kapaguran.
Lahat na pagmamalasakit na iyong ginawa.
Kahit saglit lang, di ko na makalimutan.

Ngayun sadyang nangungulila na ako.
Sa mga pag-aruga mo na binaliwala ko.
Ngunit hindi masasayang anf lahat.
Dahil paminsan-minsan naalala ko ang lahat.



(3/20/04. 9: 10 p.m)