Ik Tel De Tijd Niet Ze Bedeelt Mij Poem by Madrason .

Ik ben bedreigd door de God van de ander
die drukte op mijn borst; nou toe dan verander
ik rook de geur van pisazijn en chagrijn
van een misantroop die zich had vergist
in het menslievend magazijn
met de dood heeft men me duizendmaal
bedreigd en waarvan dan hier ook het verhaal
ik ruik de angstzweet stromend uit de held
die dacht nu heb ik je, je dagen zijn geteld
ik ben geslagen maar bleef staan
en heb me omgekeerd, ben rustig weggegaan
je zult wel vragen "verslagen"
nee de verslagenheid heeft nu dan wat te klagen
want ik behoef haar toch niet uit te dagen! M