Balak Alang Sa Gugma Poem by RIC BASTASA

ang gitisok mo migitib.
Bisan unsa.
Ang pulong mga imong gitanom sa akong baba,
migamot sa akong dila.
nanahon ang akong mga buhok,
namuwak ang akong utok.
ang hunghong nga tam-is nga

imong gipahiluna sa akong dalunggan
nangutay,
milabong padulong sa akong bukton,
nanalingsing ang akong mga tudlo.
kadtong ulan sa akong dughan
nangahimo nga mga suba sa akong
pagbati

miawit ang sulog
ug mikurog ang akong
mga paa
sa kabugnaw sa
tubig nga midagayday
sa mga batohon kong
mga pangandoy

ang gidapion mo sa akong
tiyan
usa ka init sa bag-ong kahaponon
nahimong usa ka dilaab
sa gabagang pagbati sa
kagabhion
nahimugso ang bulan
sa akong mga mata
ug mikuyanap ang kahayag
sa duha ta ka
ngitngit nga kalibotan

migitib ang tumang kahayag
nanubo ang mga liso sa paglaum
nahimong kahoy
nga daghan kaayog sanga
nga naglumba sa
pagakos
sa mga hawak sa
kaadlawon