AVOND Poem by Nachoem M. Wijnberg

AVOND

Kaváfis schrijft over een jongeman
die nog niet wist wat voor carrière hij wilde,
maar dacht dat hij nog tien jaar lang
mooi genoeg zou zijn om binnengelaten te worden waar hij 's avonds voor
de deur zou gaan staan.

Hij was daar klant,
maar dacht dat hij daar nog tien jaar
mooi genoeg voor zou zijn.

Kaváfis schrijft ergens anders dat hij ontroerd is
door een detail in de kroning van Johannes Kantakouzenos en Irene,
dochter van Andronikos Asan.

Dat mag hij zeggen,
zoals hij zegt dat het avond wordt.

Als gekleurd glas in plaats van edelstenen
symbool is van wat passend is te hebben,
bij een kroning of een huwelijk
dat volkomen gemaakt wordt
door de lichtst mogelijke kronen boven de hoofden van de bruid en
bruidegom te houden,
wat is dan dat wat passend is te hebben?

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success