4: 47 Kaadlawon Poem by RIC BASTASA

katulgon pa baya unta ko
apan unsaon ta man
alas kwatro man ang iyang
gi-set sa iyang alarm

og dayon niyag mata
og pamalak sa atubangan
sa mga altar sa tanan
niyang mga santos
balik-balik og basa
anang iyang moingon kag
pulo ka klase-klaseng
nobenahan
nga imported pa niya
sa kilid sa simbahan
sa Baclaran

mimata na lang sab ko
og ania nagmugna ning
balak sa 4: 50 sa
kaadlawon

managlahi usahay
ang among ginabuhat
kagahapon gipang-ibot
niya ang akong tinanom
nga mga camote
kay gialisdan niyag
dama de noche

ug ang akong paboritong
firetree
kalooy sa Dyos
iyang gipatutol
kay ang bulok kuno
sa mga bulak
isog ra kaayo
sa iyang panglantaw
og gidaog ang mga
kaputi sa iyang mga
pangadlaw

managlahi na usab
ang among mga agianan
ako gustong
mogawas sa sala
apan mas ganahan siya
anang exit sa kusina

ang akong gikahadlokan mao
ang pag-abot sa
panahon nga managlahi
na ang among padulngan

siya paingon kaniya
og ako paingon na unya
kanimo



amo lang jud kining sa hinay-hinay sabot-sabotan
kanang dili pa tagad manglood ang among mga bugan