τα αδέσποτα σκυλιά
στου δρόμου την άκρη
λίγο φαϊ και νερό στα σκαλιά
πώς ξεροσταλιάζουν γι αγάπη
τα αδέσποτα σκυλιά
πώς τα μαζεύουνε κάποιοι με μαστοριά
με χάδια πρααίνουν κουνούν την ουρά
ηρεμούν μετά, δεν βγάζουν μιλιά
τα αδέσποτα σκυλιά
τα μερώνουν με ζεστό σπιτικό
αυτά όλο μάτια μεγάλα υγρά
πού να πάει το μυαλό στο φευγιό
τα αδέσποτα σκυλιά
τα βαριούνται εύκολα μετά
τα κλείνουν έξω απ' το σπίτι σιγά-σιγά
ν' αναρωτιούνται τι πήγε στραβά
τα αδέσποτα σκυλιά
τα μερωμένα στο δρόμο πεταμένα
και μερικοί άνθρωποι από μίλια μακριά
μερικές φορές πώς ολόιδια μοιάζουμε...
(30.08.1999 '10 και πλέον ιστορίες μετά το 30')
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem