"દૂરિત" Poem by ravikumar patel

"દૂરિત"

જાકારો દેતાં પણ, આંગણે ઊભુ ત્વરિત,
કળિયુગના અમૃત તણુ, વસતુ સર્વમાં દૂરિત,
પામ્યા વિના એહને, સૂજે ના કોઈ રીત,
સર્વ દિવાલોમાં, જડી દીધિ છે જેણે ખીંટ,
કરવા વિરામ લટકાવ્યુ, મે પણ ત્યાં ચિત્ત.

- રવિ બી. પટેલ.

Friday, May 19, 2017
Topic(s) of this poem: evil
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success