Madrason . Poems

Oppressors don't like the rocooing
from the thin red line of life! M
...

Our awareness is only just awakening
conscious life is but perverse a lie
to keep us on our primitive tracks
to adore power and restlessly keep seeking it
...

Her name was Vanity
I don't know why her parents
gave such a shy creature this name
have they paved her way towards her fame
...

In stilte herken ik het hier en het nu
ik ontwaar de vogels'
de vallende druppels
de kletsende levendigheid
...

samen lasten dragen
samen knagen aan vasten
samen eten van vragen
aan boorden vol…….
...

De jas van Levi
of de huid van Levinas
of zijn prachtige bruid
Primo, Prima, alles eruit
...

Als je de gekte kunt leven
dan ben je jezelf waarlijk
je danst zo langs rechten en scheven
ach eenvoud het lijkt wonderbaarlijk
...

Le Temps est perdue mais les Temps c'est moi! Als alles kort en snel en bondig moet, dan gaat alles ook snel en kort en bondig voorbij!

Ik heb de lengte bof, men vindt me na al mijn scherpe kantjes en rafels er vanaf te hebben gescheerd, nog steeds te lang van stof, geluksvogel dat ik ben. Als men me kort wil houden word ik het tegendeel van dat tegen de aard in gestreel. Dan deel ik graag het langste deel, heb niet het laatste woord maar onderbreek dan dat wat werkelijk verstoot vanaf ‘t geboort. Speeddate, elevator pitch (a nasty bitch) , en win in het gezweem een natte zeem, zout en ammoniak gevuld. Oh bitter zoete onschuld, ach stout en fout ongeduld! Je CV belandt naar een second of twee in de plee, doorsnee dat is de juiste maat, voor het confetti-bed; modus vivendi vluggertjes-pret. Men denkt zichzelf enorm wijs, twee woorden, een blik maar zijn reeds voldoende, Goden zijn we geworden zonder hoede. De voorhoede vormend van de maatschappij, de kogels vliegen toch fluks telkens weer langszij of hooguit in een reeds gekwetste dij. De zwijgende blik, de Abbaya Mudra ze worden niet gezien of raken verweest in de wachtrij geparkeerd, onteerd en ondergewaardeerd. De ongelovige Goden zijn de dienstbode voor het korte genot, voor hen bestaat er nooit een andere God, het Gouden Kalf vereren zij, zo werden ze blind voor het eigen innerlijke kind. Ze poetsen nijver onverstoord voort aan de algehele illusie. M
...

Iemand schreef een verhandeling over de hand, Michelangelo stond hem daarbij bij, een oogopslag. Het goddelijke manipel spel van goed en van kwaad, het wetboek van Manu nu wat obstinaat. De dirigent en rechter ze wijzen allemaal, de leraar of juf of moeder met het beroemde deel van dat geheel. Zoals ik al lang de exotische maskers bestudeer, zo werpt Levinas met alle eer me terug in en op mezelf door de ander, zo eender ik de handen bestudeer. We moorden en slaan en strelen ermee en er aan en we delen er mee en we vervelen er mee. Het mobieltje houdt de hand in wurggreep we verliezen grip op alles en op zinnelijk begrip. De hand laat los en ons ontmoeten en elkaar begroeten, neemt lust en last op zich, neemt en schenkt voort in haar bestaan. De hand een Goddelijk instrument ik bied U allen met de mijne een Abbaya Mudra aan.
...

Er was een fruitvlieg
-je neergestreken
op een abstract schilderij
‘t hing daar in een luxe galerij
...