Mijn Gedicht Vandaag.... Poem by Sylvia Frances Chan

Mijn Gedicht Vandaagdoor SFC 07-07-2020

vandaag vertaal ik niet
evenmin evalueer ik

ik geef nog geen lessen
evenmin textuur ik op flessen

ik ben alleen aan het voltooien
de gedichten van de oudste datering

hoe ver kan ik gaan
als ik het niet weet

hoe ver ik heb kunnen gaan
in deze grootste leegte,
aan mij geschonken?

de grootste leegte
schrijf woorden geimproviseerd
zoveel als ik wil
voor lezers, vrienden en dichters om er van te genieten

vrij van alle formaliteitl
in alle gewone normaliteit

ik ben alleen aan het voltooien
de gedichten van de oudste datering

ik draag ze plechtig in mijn hart,
constant altijd apart
ik lees ze telkens weer,
niet tevergeefs, keer op keer

korte woorden en vloeiend
van diepe sentimentaliteit
jeugd-onschuld en bescheidendheid

die tijden komen niet terug,
hoewel ik nog steeds hun track bezit op mijn rug

kan ik praten over herinneringen?
denk je dat ze alleen bestaan uit luxe dingen?

Lieve vrienden
het omvat

echte liefde,
loyale huwelijken
beste vriendschappen,
verschillende tragedies, slechts kleine, wed ik

een heel rijk leven
met allerlei vormen van strijd,
aangeraakt door hierboven
wijzend naar Gods eindeloze liefde

ik ben gegaan zo ver
als de sprankelende ster,
mij volgt,
zo ver ben ik in mijn geheugen gegaan

de grootste leegte
aan mij geschonken

ik heb echt economisch gebruikt
als poëtisch episch

ik heb veel ruimte nodig
op dit spoor,
poetisch rijmend, maar niet episch
ik ben gewoon claustrofobisch....

© Sylvia Frances Chan - Alle rechten voorbehouden
Dinsdag 07-07-2020