Derin Deniz Sularadaki Sevda Poem by Mustafa Kenj

Yüzer insan dalgıç yapar denizi böyle dipten keşfeder
Bilimde sanatta çok şey öğrenir ama kendini yansıtır
O sıralarda pazar gün-batımında güneşim tekrar doğdu
Parlayan parıl parıl anlar kalbim yüreğim nefesimde oldu
Derine gitikçe kulaklarıma basınç hissi zevk olarak tadı
Işığı senden gelen, dünyada hiç bir şey göresim kalmadı
Aşağıya indikçe o ışığı daha tatlılaşır, basıncı da ayr bir keyif
Hayat adil değil, bu nimet tatması yaşamadan ölmek vardı
Burnum oraya yakınlaştıkça, oraya ait içten oluştu düşünce
Inci gibi işildayan yüzün, mavi gözlerini tutku dolu firkirmce
Hayranlikla bakılır, dehşet içinde denir, adından bir bir olur
Sevda, insanlar bir şeyler edinirler fakat karakter doğuştan
Mantıklı, Gözlerin, Sesin, Asil kanın akıllı zeki doğal olman
İlgim, odağim, sevgim, herşeyim senin hakkındır
Zamanla değişir insan, karişikliğa uğrar, ama değil; mimikler
Çok değerli, herşeyden daha, bu yüzden güvenli yer gerekir
Korumak, savunmak, çabalamak, anlamak, desteklemek için
Gerçek servet, her saniye bu anlar ruhu ısıtan, besleyen can
Denizde incimi gordum, ancak yeryüzunde olmaya kanaat tam
Tenimiz su içinde yaşamaya uygun değil bunu için farkındalık
Korkarım, Tozlanmasın duygular, ruzgarjlar bağımız sarsılmasın,
Işiğinı buldum diye sönecak kimse sanmasın, evım soğumasin
huzurlu, sakin sukunet içinde anlarımiz biriktrimeyi ve çoğaltmayı
Evet! denk oldu, anlamlandirmayı sevginin dili, düşünme sanatı
seninle yururum, taşirim, seve seve dinlerim, seni ve sadece seni