14 Oktober 1943 Poem by Madrason .
14 Oktober 1943
Langs de kale naaldbomen dwalen
duizenden en duizenden geesten
queestend naar vol ongeloof waarom
waar zijn ze gebleven, die onlangs
nog in leven, langs godverlaten akkers
liggen stenen die me doen denken
aan de voeten en de dunne stijve tenen
van honderden Joden opeengestapeld
prachtig is de hemel in de nacht
en de nevel van verdwenen zielen
schoten uit de schoorstenen
al vliedend heen, maar waarheen
als er alleen maar inferno was
in een van god verstoken verlatenheid
sommigen, ze kunnen u dit nu vertellen
omdat er half doden weer tot leven
kwamen en zich zelf deden herrijzen
uit deze grijze barre jas van hel
bijltjes dag had even toegeslagen
om het verhaal naar buiten toe te dragen
Sobibor de naam die nu nog de lippen
droogt en met gespannen bogen
poogt er wat woorden aan te doen ontglippen
als of het gisteren, vandaag zomaar
zowaar zichzelf herhalen kon.....
Sobibor, Sobibor, Sobibor....! M
2) de beelden opgeroepen door jouw woorden in dit voortreffelijk gedicht zijn zo cynisch en somber (soms geestig) en de naam van een ras die jij hier noemt is functioneel, dus nooit als discriminerend bedoeld, mijn echtgenoot had
mijn commentaar alwéér rood, nog een keer proberen, het lijkt wel alsof wij niet teveel complimenten kunnen doorgeven aan de talenbtvolle maker van dit gedicht
Prachtig gedicht MW! Ik kom later op terug want zonet waren al mijn woorden voor jou(als commentaar) verdwenen, want het signaal was rood
Nog steeds mooi gedicht nog steeds 5 Stars Top Score and myriad more!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
5/11/2025 8:01:19 AM # 1.0.0
EN.naar mijn Favourites hier, hartstikke bedankt voor je prachtig gedicht, MW!