Zandgebakjes Poem by Madrason .

De kamelen van de Agadez
ze spreiden niet de voeten voor balans
als ze te water oversteken
ze rijden op vier wielen zand en dans
een kansberekening met grote gevolgen
een zee van mensen door de nacht
die niemand nog kan volgen
en af en toe val er een af van ruif
dan heeft de hitte van het land een fuif
en wordt ergens verzwolgen
ontstaan er kleine biotopen in de tropen
witte botten zeggen Niet Gered
gestorven in een kansloos bed
ooit blonk er het goud der Peuls
ooit glom er nog de Haussazijde
ooit lachte men te karavaan
op zoek naar zout nog blijde
en is men nu bijkans ontsnapt
dan kan men zomaar bij een briesje
-haast zomaar op het einde van de reis-
overboord, alweer een kans vermoord
verstoort ook het huishoud budget
net even niet goed opgelet
en niemand die je red
zelfs de zandvlo
plant zich voort
op die ellende. M