Steeds Minder Uiltjes Knappen Poem by Madrason .

Hier boven woont een Muezzin in
je zult het niet geloven
al met zijn Berber min.

Hun ouders waren
ooit echte nomaden
ze baadden in het goud
van het roven
rennende achter de
zijden serail draden.

Mevrouw heeft ook een smetfobie
maakt met haar ega graag ruzie
en zie ze niest zeer regelmatig luid
haar longen klevend aan haar ruit.

Conlusie;
het wonen in een Vogelwijk
maakt je enorm rijk
toe laat je niet verstoren
door bonte pluimage koren
en straten als garage.

Zal ik je wat verklappen
ik kan steeds minder
uiltjes knappen
vanwege de hinder
en het rappen
van de buren
de oren hebben muren
tappend turen
en voeten hebben
planken om te beboeten
of je te bedanken
of te begroeten.

Vandaar ook dit verslag
als dat even mag
van broertje ooievaar
Leon de Lepelaar.

Madrason