Pusula, (Turkish) Poem by Ekrem KAZAN

Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.

Tutsağıyken deryaya yüreğimi açmaya,
Kanımı kaynatacak bir vurgun gerek bana,
Melankolik ruhumu bırakıp da kaçmaya,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Havasıyla denizi durgun gün gerek bana,
Acı acı üstüne bir sürgün gerek bana,
Kök saldığım adadan koparacak yürekle,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Aşkları dolu dolu kalbim yaşamaya aç,
Esareti bitirip, somut komut derken kaç!
Yaktığım gemilerin tahtalarına muhtaç,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Çarpıp çıkıp gittiğim kapıları çalmaya,
Aşksız geçen zamandan nasibimi almaya,
Kırıp zincirlerimi aşkta rota bulmaya,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Zamana karşı duran kalbime cevabımı,
Bu adada çektiğim günahım sevabımı,
Önünde diz çöküp de vermeye hesabımı,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Sabah yelinden çıkan teranede tizleri,
Açmaya açılmaya içimdeki gizleri,
Metcezire bırakıp silinecek izleri,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.
*
Zamandan bir ders almak nasip olmaz her kula,
Geç kalıp da dönmeden değer yitiren pula,
Günahımı kendimle alıp çıkarken yola,
Bir pusula bir pergel, bir dürbün gerek bana.