Poems Of My Life (151-200) Poem by Jose Radin Llorca Garduque

Poems Of My Life (151-200)



151.

Eyes of the Gods

What a discomfort to be known

By those who are so well-known? !

What a shame to be undressed

Before the people by unknown guest? !

How hard is it to be fool enough

Gaining everyone’s scornful laugh? !

Though you be not a criminal

You’ll feel like being in a tribunal

Those who have the temerity

To spit upon the sky publicly

Be ready for a great recurve

The impact pinches through the nerve

Drawing oneself to the eyes of the gods

Is like being buried in iron clods.

-05/23/12

(Dumarao)

*moody (My Painful Poems collection)

152.

Brave & Afraid (Petrified)

It’s hard to say bye bye you

When my heart & mind tells me not to

How brave & stupid am I to embrace

You with a dagger on my face

Yet I do this like a tired boxer

Who hugs his fellow for punch no further

Sorry if I can’t leave you this way

I’m so afraid to break away

Prove me first that you bear no weapon

To strike me on the moment I abandon.

-05/23/12

(Dumarao)

*moody (My painful Poems collection)

153.

Psalm of Judas

Oh Lord, smelling your presence

Strikes my inner feelings

Perceiving its magnificence

Fills me with positive tidings

Oh Lord, seeing your face

Glimmering with glory & honor

Catches my ardent gaze

While dazzling me with fervor

Oh Lord, having your words

Makes my consciousness tremble

Like a sheep among herds

Giving momentum to assemble

Oh Lord, saying your name

During my pain & distress

Takes away false fear & shame

But not on moments when I transgress

Oh Lord, touching your manifest

Gives me strength & courage

When I am under a test

Facing concrete or abstract carnage

Oh Lord, I’m astounded looking at you

But uncomfortable with your stare

Seems you’re watchful with all I do

Oh Lord, I’m ensnared listening to you

But elusive over your eavesdropping

Lest you learn of a sin I do

Oh Lord, I’m inquisitive speaking with you

But cautious of my language

For it can reflect what I did, am doing & will do

Oh lord, I’m delightful walking beside you

But suspicious if others are envious

Of course, it’s an amazing thing to do

Oh Lord, who is like me?

I’m proud like a celebrity!

Oh Lord, I traversed the road with pride

As if I can always make a great stride

Oh Lord, I never sensed the pitfall ahead

When from you, I turned away my head

Oh Lord, suddenly I’ve fallen! –

Condemned by women of Jerusalem!

-05/31/12

(Dumarao)

*My Dark Poems collection

154.

Siboloria 1: Unang Pagtatagpo

Siboloria – ang lupaing ito ay ipinangalan

Sa dalawang magkasintahan

Si Sibo ay lalaking makisig

Si Loria ang babaeng iniibig

Si Sibo ay anak ng hari’t reyna

Si Loria ay supling ng aliping dukha

Una silang nagkakilala

Habang prinsipe’y nagmamasid sa mga magsasaka

Natapilok ang binata

Sa bandang pwesto ng dalaga

Pumaibabaw ang lalaki

Sa natumbahang binibini

Parehong napahiya’t namula

Nang mapatitig sa isa’t isa.

-06/15/12

(Dumarao)

155.

Siboloria 2: Gabing Maligalig

Nang gabi ding iyon

Sila’y napuno ng imahinasyon

Pawang tuliro’t nahirapan

Sa pagtulog ang mga naturan

Ang prinsipe’y sobrang namangha

Sa ganda’t alindog ng dalaga

Ang dalaga’y puspos kilig

Sa prinsipeng kumabig

Animo’y lumulutang sa mga tala

Ang pakiramdam ng binata’t dalaga

Ninais-nais ng prinsipe

Na muling makita ang babae

Inasam-asam ng dalaga

Na makatagpo muli ang binata.

-06/15/12

(Dumarao)

156.

Siboloria 3: Prinsipeng Nakatali

Subalit si Prinsipe Sibo

Naitali na ang puso

Sa tulad din niyang maharlika

Na isa namang prinsesa

At ‘di magtatagal

Sila na’y ikakasal

Kahit pawing walang nadarama

Na pag-ibig sa isa’t isa

Sila’y sunud-sunoran lamang

Sa batas ng mga ninuno’t magulang

Ganoon talaga kapag maharlika

Ang pag-aasawa’y mariing itinatakda

Upang mapangalagaan

Dangal at riwasa ng angkan.

-06/16/12

(Dumarao)

157.

Siboloria 4: Aliping Malaya

Samantalang si loria

May kalayaan sa pag-aasawa

Siya ay lumaki na

Mga magulang ay wala

Subalit ang anak ng amo

Sa kanya’y may lihim na gusto

Isang gabi nang matutulog na

May pumasok sa silid ni Loria

Siya’y tinangkang gahasain

Ng lalaking may pagtingin

Mapald at si Loria’y nakadampot

Ng patalim na isinaksak sa salot

Nang gabing iyon, siya’y nakatakas

Mula sa tinirhang pangahas.

-06/16/12

(Dumarao)

158.

Siboloria 5: Ikalawang Pagtatagpo

Sa paglisan ni Loria

Sa tahanan ng amo niya

Iba’t ibang trabaho

Pinasok ng babaeng ito

Subalit hindi naglaon

Sa palasyo naparoon

Dahil malapit na ang kasalan

Palasyo’y nagdagdag ng mga tauhan

Si Loria’y naatasan

Sa serbisyo ng lutuan

Tatlong buwan bago ikasal

Habang prinsipe’y nag-aalmusal

Kanilang namukhaan at nakilala

Ang dating nakatagpo na.

-06/17/12

(Dumarao)

159.

Siboloria 6: Lihim na Ugnayan

Sa lahat ng araw ng ikalawang buwan

Bago ganapin ang napipintong kasalan

Madalas wala ang prinsipe sa palasyo

Dinadahilan parati ang pangangaso

Subalit parating walang huli

Dahil may lihim siyang ikinukubli

Iyon ang kanilang ugnayan

Ni Loria sa sikreteng pook sa kakahuyan

Sila’y palaging nakahahanap

Ng butas sa pagpapanggap

Ang palusot naman ni loria

Sa ina’y dumadalaw siya

Wala man lang nakahalata

Sa lihim na ugnayan ng dalawa.

-06/17/12

(Dumarao)

160.

Siboloria 7: Diwata ng Lupa

Gaano man nila kaingat itago

Ang kanilang lihim na pagtatagpo

Walang nakaligtas sa kanila

Sa isang nilalang na mahiwaga

Kanilang saksi si Diwatang Bulawan

May mata ang lupa – ayon sa kasabihan

Nagpakita siya sa magkasintahan

Isang linggo bago ang kasalan

Sila ay binalaan

Sa maaaring kapahamakan

Ngunit siya rin ay nangako

Na tutulungan ang mga ito

Iyon ay kung malalampasan

Ang mga pagsubok na pagdaraanan.

-06/18/12

(Dumarao)

161.

Siboloria 8: Unang pagsubok

Anim na araw bago ang kasalan

Muling nagkita ang magkasintahan

Kasama nila ang Diwata ng Lupa

Sa pook na itinalaga

Unang pagsubok sa prinsipe

Tanggalin lahat ng mga kabute

Kanya itong kinayang mag-isa

Gamit ang matalim na espada

Mula umaga hanggang hapon

Oras at lakas niya’y itinuon

Habang si Loria’y tagapunas-pawis

At tagapa-inom sa prinsipeng pagod na labis

Sa wakas sa paglubog ng araw

Naubos lahat ‘di man nagpugnaw.

-06/18/12

(Dumarao)

162.

Siboloria 9: ikalawang Pagsubok

Limang araw bago ang kasalan

Sa umaga’y umulan ang kalangitan

Sina Sibo at Loria’y nagkita

Kasama ang Diwata ng Lupa

May ikalawa pang pagsubok

Na sa alipin naman nakatutok

Sisidlan ay sa kanya iniabot

Tubig dito’y ibubukot

Subalit ang lahat ng iyon

Magmumula lamang sa mga dahon

Kaya buong umaga’y nagtiyaga

Ang alipin na punuin ang botelya

‘Di umabot ang tanghali

Sa paghamon siya’y nagwagi.

-06/19/12

(Dumarao)

163.

Siboloria 10: Ikatlong Pagsubok

Apat na araw bago ang kasalan

Pagsubok sabay sa magkasintahan

Kailangan nilang manghuli

Ng mahiwagang bubuli

Ito ay may mga kulay na mapusyaw

At may pakpak na parang sa langaw

‘Di pangkaraniwan ang haba

Pinagsamang tatlong buwaya

Ito ay malayang pagala-gala

Sa kagubatang kinaroroonan nila

Kumakain lamang ng buko

Mailap at takot sa tao

Ngunit takip-silim na’y dumaan

Hindi man lamang namataan.

-06/19/12

(Dumarao)

164.

Siboloria 11: Pagdakip

Ang Diwata ng Lupa’y naglaho

Bigla naming sumulpot mga kawal ng palasyo

Naku! Lagot na

Huli ang dalawa

Noon pa pala minamanmanan

Ang galaw ng magkasintahan

Ito na ang tamang tiyempo

Upang dakpin ang mga ito

Sila’y iniharap sa hari’t reyna

Ipinagtanggol ng binata ang iniibig na dalaga

Ngunit anumang gawin nilang pagtatakipan

Sa kanila’y may nakaatang na kaparusahan

Sa ikatlong araw bago ang kasalan

Nagimbal ang bidang magkasintahan.

-06/20/12

(Dumarao)

165.

Siboloria 12: kaparusahan

Bilang kaparusahan

Sa kanilang kapalaluhan

Ang prinsipe’y bantay-sarado

Sa mga kawal ng palasyo

Hindi niya tinulutan

Na lumabas sa silid-tulugan

Si Sibo’y ikinulong

Na animo’y mandarambong

Samantalang ang kawawang alipin

‘Di na sa palasyo papapasukin

Mula sa kawanihan

Ng mga tagapaglingkod at utusan

Si Loria’y itinaboy

At naging palaboy.

-06/20/12

(Dumarao)

166.

Siboloria 13: Pagtakas

Dumating na ang bisperas ng kasalan

Abalang-abala ang buong kaharian

Gayundin ang mga kawal na nagbabantay

Sa prinsipeng hina na parang lantang gulay

Buong araw nakatalukbong ng kumot

Ayaw kumain, sa lahat nayayamot

Sa parang bata na may sumpong

Nakaantabay ang nilalang na buhong

Sa may tsimeneya

‘Di ramdam, ‘di amoy, ‘di rinig, ‘di kita

Lumitaw, lumubog ang buwan

Pagising ng lahat kinabukasan

Wala na ang prinsipe! Wala na!

Walang nakapansin! naglahong parang bula!

-06/21/12

(Dumarao)

167.

Siboloria 14: Ang Alamat ng Unang Lahi sa Gintong Lupa

Bago magbukang-liwayway ay nilamon

Ng bubuli ang prinsipe bago bumangon

Kumaripas sa kagubatan

Iniluwa’t muling nagkita ang magkasintahan

Naroon din ang Diwata ng Lupa

Mga kabute’t tubig ay dala

Pagkain at inumin isusuhay

Sa mahiwagang bubuli isasakay

Sa ‘di kalayuan ay umugong

Mula sa palasyo ang budyong

Pinaulan ni Bulawan ng buhangin ang kagubatan

Upang pabagalin mga kalaban

Tungo sa Gintong Lupa!

Unang lahi ng mga tao roon – kina Sibo at Loria!

-06/21/12

(Dumarao)

168.

Daragus 1: Si Dara

Isang prinsesang bawal yumapak sa lupa

Siya ang binukot na si Dara

Ang kanyang edad ay labimpitong taong gulang

Natatanging anak ng mga magulang

Matuwid at makintab ang maitim na buhok

Mana sa amang hari na mapusok

Maputi at makinis ang balat

Mana sa inang reyna na medaling magulat

Tapang at nerbiyos sa dugo nananalaytay

Matapang sa buhay, natatakot mamatay

Sukdulan sa proteksiyon at pagka-sensitibo

Kaya ‘di pa nakalalabas ng kwarto

Subalit mayroon din naman siyang libangan

Kumanta at manood ng mga mangingisda sa durungawan.

-06/22/12

(Dumarao)

169.

Daragus 2: Si Agus

Isang hamak na mangingisda

Itong si Agus na makisig at masigla

Mga magulang niya’y kaytagal ngang payapa

Kaya natutong mamuhay mag-isa

Gamit mga gawang-kamay nito –

Lambat, sibat, pannggaid at isang baroto

Sa ‘di pangkaraniwang palad ay kasinggulang niya

Ang natatanging prinsesa ng bayan nila

Lingid sa kanyang kaalaman

Si Dara ay lagi siyang pinagmamasdan

Halinang-halina sa binatang kaygwapo

Dagdag pa ang katawang matipuno

Minsan naring natikman ng dalaga

Ang mga huling lamang-dagat ng binata.

-06/22/12

(Dumarao)

170.

Daragus 3: Kaarawan ng Binukot

Ikalabinwalong kaarawan na

Ng binukot na prinsesa

Ang pagiging dalaga niya’y ganap

Isang prinsipe ang ihahanap

Panahon na upang lumabas sa palasyo

Humarap sa mga mamamayan at mga dayo

Ngayong nasa harapan na ng madla

Ipakikilala sari-saring mga binata

Tangan ang mga regalo

Sa prinsesang sinusuyo

At pagtunog ng mga tambol at plawta

Si Dara’y makikisayaw na

Sa mga lalaking napupusuan

Na sa mga pagsubok idadaan.

-06/23/12

(Dumarao)

171.

Daragus 4: Unang Pagsubok sa Magiging Prinsipe

Ang unang pagsubok ay paligsahan

Na susubok sa lakas at katatagan

Inihanda na ng mga binata

Ang mga katawan nila

Nagbalu-baluktot, nagbanat-banat

Nag-imbay-imbay, nag-inat-inat

Kapagdaka’y ipinagitna sa kanila

Ang isang kahoy na lamesa

Inilapag nila rito

Ang kanilang ga braso

Para sa pagbubunuan

Ng mga kalamnan

Sa huli’y si Agus ang kinilala

Bilang pinakamalakas na binata.

-06/23/12

(Dumarao)

172.

My 29th Leaf

Picked thee head level

From bamboo bundle

Beside eight of us

It’s sort of wild grass

Behold this “Chinese Bamboo”!

As Ante Bing said

Bu them it’s planted

Capuso fam’ly

The owner of thee

I’m with 6 batchmates

Twenty third of June

Sky’s speaking a rune

Nimbus were coming

Was about raining

About three P.M.

Beside a dam deep

Wherein no one should creep

It is an upland

Metres from farmland

In Aglalana

Tolada active

For month elusive

But need not be tired

If moment inspired

Batchmates rebonding.

-06/23/12

*My Toladas collection

(Dumarao)

173.

Ikalawang Pagsubok sa Magiging Prinsipe

Ang ikalawang pagsubok ay pabilisan

Ng paglangoy mula dalampasigan

Ang mga lalaki na walo

Kailangang makuha ang bandilang ginto

Na nakatayo ng mga metrong labindalawa

Mula sa buhanging kinatatayuan nila

Mga banderang sa tubig nakalitaw

Na parang sa bangka’y mga paraw

Nakatusok ang patpat sa buhangin

Na mga paa’y aabot rin

Pangatlo si Agus na nakakuha

Malapit na sa dalampasigan ang una

Subalit kanyang ibinuhos lahat ng lakas

Naging pinakamabilis at nauna si Agus sa wakas.

-06/24/12

(Dumarao)

174.

Daragus 6: Ikatlong Pagsubok sa Magiging Prinsipe

Ang ikatlong pagsubok ay palamangan

Ng mga lamang-dagat na pahulihan

Paramihan sa tingin

Pabigatan sa timbangin

Ito ang pagsubok na itinadhana

Para sa magiging prinsipe sa tuwina

Sinasabing diwata’y tumutulong

Sa sinumang may pinakamaraming naikukulong

Sa kanilang lambat na inilalatag

Sa mga alon na sa dagat papag

Magsisimula ang hamon kapag umaga’y lumitaw

Magtatapos sa paglubog ng araw

Nang sabay-sabay bumalik ang tatlong lalaki

Si Agus ang may pinakamarami at mabigat na huli.

-06/24/12

(Dumarao)

175.

Daragus 7: Panibugho ng Talunan

Mula sa hanay

Ng sa mga pagsubok nagtagumpay

Pinili ang nangunguna

Sa palakasan, pabilisan at pangingisda

Bilang prinsipe ng bayan

Prinsesa’y pakakasalan

Si Agus wala nang iba

Ang hinirang na prinsipe ng bayan nila

Ngunit hindi ito natanggap

Ng pumangalawang humagilap

Sa parehong pangarap na matayog

Na sa sikmura’y bubusog

Anong pait sa pumangalawa

Ang ‘di mapanalunan ang prinsesa.

-06/25/12

(Dumarao)

176.

Daragus 8: Maitim na Plano

Dahil sa masidhing panibugho

Ng pumangalawang natalo

Kung anu-anong balak na mabagsik

Ang sa isip isiniksik

Buong loob isasakatuparan

Ang kalapastanganan

Isang gabing marilim

Baon ay patalim

Nagtungo sa prinsipeng nagpapahangin

Sa may bandang baybayin

Kanila itong nilapitan

Tinutok patalim sa lalamunan

Ibinangka at ibinalot sa lambat

Siniklot at inihulog sa dagat.

-06/25/12

(Dumarao

177.

Daragus 9: Diwata sa Tubig

Unti-unti si Agus ng tubig lamunin

Dahan-dahang lumayo Bangka ng mga salarin

Ang prinsipe’y gupung-gupo

Wala nang pag-asa sa saklolo

Pilit mang kumawala sa pagkabuhol

Hindi makapalag sa himulmol

Anon’g klaseng hilahil?

Pagkalunod hindi pigil!

Subalit bago pa man malagutan ng hininga

May umagap na isang himala

Sa prinsipeng nalulunod, may nilalang na yumapos

Kaagad siyang pinawalan sa pagkakagapos

Binuhayan mga luoy na bisig

Nitong bayaning Diwata ng Tubig.

-06/26/12

(Dumarao)

178.

Daragus 10: Ang Pagbabalik ni Agus

Pagbalik ng mga salaring namangka

Mga kawal sumalubong sa kanila

Sila ay agad inusisa

Kung prinsipe nakita nila

Sila’y kalalayag mula ibang isla ang sabi

Pagkakita sa prinsipe’y tuwirang itinanggi

Subalit maya-maya’y may lumitaw na lalaki

At lubos nagulat ang mga nagkubli

Si Agus ay lalaki sa kanilang likuran

Sumigaw ito na dakpin ang mga iyan

Nagtangkang umiwas ang mga nagulalas

Nang maigapos, nagpumilit pumiglas

Matinding kaparusahan ang haharapin

Ng nahuling mga salarin.

-06/26/12

(Dumarao)

179.

Daragus 11: Kaparusahan sa Pangahas

Sa gabi ng kapalaluhan

Mga salarin isinilid sa kulungan

Pinahirapan at inusisa

Kung bakit nila iyon ginawa

Ang sabi ng dalawa

Napag-utusan lamang sila

Ang utak kanilang ikinumpisal

Iyon ay ang talunang karibal

Sa katatapos na paligsahan

Para sa prinsesang pakakasalan

Pagkaraan ng tatlong araw

Mundo ng mga salarin nagunaw

Sila’y pinugutan ng ulo

Mga kaanak nanlumo.

-06/27/12

(Dumarao)

180.

Daragus 12: Paghihiganti ng Ina

Ang ina ng pangunahing salarin

Mangkukulam na maramdamin

Sa tindi ng kalungkutan

Paghihiganti’y kagustuhan

Mga mamamayan siya’y minura

Tinagurian pa siyang kasumpa-sumpa

Galit at lungkot

Pighati at poot

Isang gabing may sigwa

Katakut-takot na delubyo tinawag niya

Tubig, hangin, buhangin magkasahog

Dumaluhong sa baying ilulubog

At paggising ng bayan kinabukasan

Tumambad kalunus-lunos na kasiraan.

-06/27/12

(Dumarao)

181.

Daragus 13: Ang Paglaho ng Magkasintahan

Nawasak ang kawayang palasyo

Kayraming nagkandamatay na mga tao

O anong salot na mabalasik

Ng mangkukulam na naghasik

Buong gabing dagundong

Ng mga higanteng lagunlong

Katakut-takot sa pandinig

Sa dibdib lakas kabig

Kinabukasan ng umaga

Halos lahat naulila

Maging ang hari’t reyna

Nawalan ng prinsipe’t prinsesa

Oo, nawawala sina Agus at Dara

Lumipas mga araw ‘di sila nakita.

-06/28/12

(Dumarao)

182.

Daragus 14: Ang Alamat ng Ikalawang Lahi sa Gintong Lupa

Lingid sa kaalaman ng lahat

Sa katotohanan sila ay sinalat

Sapagkat ang kanilang prinsesa

At hinirang na prinsipe sa tuwina

Ay ‘di naman tuluyang naglaho

Sila lang naman ay napalayo

Tulad nina Sibo at Loria

Mahiwagang bubuli nilamon sila

Buhay pa naman

Itong magkasintahan

Pagdating ng mahiwagang nilalang

Sa lupaing takdang hirang

Sila ay iniluwa

Sa Gintong Lupa.

-06/28/12

(Dumarao)

183.

Ihipna 1: Ang Saranggola ng Diwata

Ang saranggola ng diwata

Parang ibon sa mga mata

Animo’y walang pisi

Malayang lumipad ganiri

Katawan ay talulot

Pakpak ay buntot

Subalit sa malayong paningin

Ay parang ibon parin

Paika-ika kung tumawid

Sa mga ulap ng himpapawid

Maya-maya’y tagibang

Sa pagsulong nakaabang

Sa kisap-mata’y sasalibad

Gayunpaman sa lupa’y antad.

-07/07/12

184.

Ihipna 2: Tirador ni Ihib

Ang binatang si Ihib

Na matibay ang dibdib

Laging umaakyat sa bundok

Ilang beses na sa tuktok

Tirador ay bitbit

Kasama ng mga batong malupit

Na sa ibon iaasinta

Upang madakip sa tuwina

Mga bato’y umiimbulog

Sa ibong ihuhulog

Sa sanga ng bayabas

Higpit ang gomang pang-utas

Kasamang matimtiman

Nagtungo saanman.

-07/07/12

(Dumarao)

185.

My Country Hates Me

Once I called myself “Illuminati”

Of the god attendant “Annunaki”

Whence I said “stupid majority”

To the fellowmen of my country

For once I considered me a decoy

Of someone high who can employ

A major disturbance against P-Noy

Just like playing cards for toy

Ungrateful, unthankful – they labeled me

Parables laden to rebuke discreetly

As the said majority surrounds me

Drained I all of temerity

Mine – four months of transgression

Theirs – eighteen months of retribution

Forlorn me to concise perdition

Hear my call of reconciliation!

Now this moment of abeyance & disconnectivity

I can feel how my country hates me

Watching the extent of my stupidity

Eat & sleep idly to eternity? !

-07/07/12

(Dumarao)

*My Dark Poems collection

186.

Ihipna 3: Pana ni Pina

Ang dalagang si Pina

Maliliksi’t abenturosa

Mahilig magtungo

Sa bundok pinakaulo

Tanging pana ang tangan

Mga palaso kasamahan

Sa ibon iduduro

Makabasag-bungo

Dali-daling sasaluhin

Ang ibong kukunin

Kaytibay na goma

Nakakapit sa narra

Ang pana ni Pina ay iyon

Dala niya saanman pumaroon.

-07/08/12

(Dumarao)

187.

Ihipna 4: Pagtatagpo

Isang araw na itinadhana

Nagtagpo si Ihib at si Pina

Nang sila’y pumaroon

Sa dalisdis ng bundok na iyon

Ang binata’y sa silangan

Ang dalaga’y sa kanluran

Inihanda ni lalaki ang bato

Inihasa ng babae ang palaso

Sabay nilang pinalipad

Sa inakalang ibong napadpad

At pagbulusok ng saranggola

Sa kinabagsakan nito’y dali-dali sila

Iyon ang unang pagkikta

Nina Ihib at Pina.

-07/08/12

(Dumarao)

188.

Ihipna 5: Sa Tuktok ng Bundok

Sa pook kung saan sila unang nagkita

Pag-ibig ang nadama sa isa’t isa

Sa araw na iyon parang ayaw mawalay

Mangyari man ay malulumbay

Oh anong saya ang nasa puso

Kagalakan sa damdamin ay puno

Nag-uumapaw na kaligayahan

Hindi maipaliwanag ninuman

Makikita sa mga mata

Ang taos-pusong pagsinta

Nang magkadaupang-palad

Animo’y ayaw nang umigtad

Mga hibla ng pagsinta’y saginsin

Ang muli pang magkita’y kanilang hangarin.

-07/09/12

(Dumarao)

189.

Ihipna 6: Mangkukulam ng Silangan

Subalit ang binata

Ikakasal nap ala

Sa babaeng taga-Silangan

Lugar na kanyang tinitirahan

Ang hindi lang niya alam

Dalaga’y isang mangkukulam

Kaya isang araw nang malaman

Na sa iba nag puso nakalaan

Hinanap ang karibal na babae

At kinulam ire

Katakut-takot na mga pantal

Ang kay Pina bumalabal

Mahal parin siya ni Ihib gayunpaman

Maging anuman ang kaanyuan.

-07/09/12

(Dumarao)

190.

Ihipna 7: Halimaw ng Kanluran

Samantalang si Pina

Nakatali narin pala

Sa isang binata na malaki

May lahing halimaw kasi

Iyon ay lingid sa kaalaman

Ng dalagang kasintahan

Kaya isang araw nang mapagtanto

Ng binata ang itinatago

Na lihim ni Pina

Tungkol sa ka-irog niya

Nagwala ang halimaw

Kay Ihib bumulahaw

Aga itong sumugod

Nang pagtatagpo’y mapanood.

-07/10/12

(Dumarao)

191.

Ihipna 8: Tulong ni Amihan

Sa mga sandaling iyon

Diwata ng Hangin pumaroon

Upang saklolohan

Ang ginugulongmagkasintahan

Kapangyarihan ng hangin itinaboy

Ang higanteng mukhang baboy

Na siyang nagpagulung-gulong

Pababa hanggang ‘di na dumaluhong

Oh anong ginhawa

Nang halimaw mapuksa na

At sa pag-ihip ng hangin kay Pina

Nawala narin mga pantal niya

Wagas na pasasalamat

Ang kay Amihan ipinantapat.

-07/10/12

(Dumarao)

192.

Elegy for our King of Comedy

Surely, this one of saddest elegy

Of this our noble, plain country

O’er the death ofour King of Comedy

Oh, my painful farewell, Tito Dolphy

Why did you leave us his so early?

For a great man like thee – early is eighty three

We’re one before with idol Manny V.

Alsoalong to P-Noy sorry

But yours alone the grandest trophy

Kevin Cosme, bye bye family tree

Markova, sayonara honorable tsupee

Fr. Jejemon, mi ultimo adios to thee

Hahaha! Hehehe! Hihihi!

This thy dearest legacy

Shall not forsake the memory

Philippine media’s joyful mystery

Glorious accolades to eternity

Hope in heaven you again we see

In this hour of our nation’s melancholy

May now God’s angels hug thee tightly

Thank you for making Philippines happy.

-07/10 to 07/15/12

(Dumarao)

*My Dark Poems collection

193.

Ihipna 9: Pagsubok sa Binata

Ngayong nalampasan na ang mga kaaway

Susubukin kung pag-ibig gaano katibay

Una ay sa binata

May pagsubok na nakahanda

Kailangan niyang awitan

Ng madamdamin ang kasintahan

Siya’y nagdala ng plawta

Pinatugtog ng mga bibig niya

Ang ikalawa naman

Ay kargahin si Pina ng matagalan

Umabot sa isang oras

Diwata ay nagilalas

Sa gayong mga paraan

Nakuha niya na ang kasintahan.

-07/11/12

(Dumarao)

194.

Ihipna 10: Pagsubok sa Dalaga

Ngayon ay para sa dalaga

May dalawang pagsubok ang nakahanda

Una ay magtungo sa Silangan

Kay lalaki na tahanan

Upang doon gawin

Ang pagsubok na hinain

Iyon ay ang ipagluto si lalaki

Ng pagkain na marami

Maging mga magulang ng binata

Nasarapan sa mga niluto niya

Ang ikalawa naman ay ipaglaba

Ng damit ang sinisinta

Kaydali niya itong natapos

May linis at bangong tumatagos.

-07/11/12

(Dumarao)

195.

Ihipna 11: Ang Alamat ng Ikatlong Lahi sa Gintong Lupa

Nang mga pagsubok nalagpasan na

Inanunsyo ng Diwata ang pagkasal sa dalawa

Sinang-ayunan naman iyon

Ng magkabilang nayon

Mga ligaw na itik panghanda ng Silangan

Mga paniki naman sa Kanluran

Isang kasalan na kakaiba

Puspos ng biyaya, ballot ng hiwaga

Sapagkat naroon din mga mahiwagang panauhin

Si Amihan at iba pang diwatang kasamahan din

Malaking piging mula magkabilang sulok

Idinaraos sabay sa tuktok ng bundok

Sa araw ding iyon, ipinagpaalam sila

Na dadalhin ni Amihan sa gintong Lupa.

-07/12/12

(Dumarao)

196.

Alabir 1: Ang Mag-uuling

Ang mag-uuling na si Alyna

Bahid man ng itim, kutis sutla

Ipinaglihi sa labanos itong binibini

Kaya ang balat ay napakaputi

Subalit mukhang hindi bagay

Kung saan siya nakalagay

Araw-araw nagsisiga

Ng mga kahoy at sanga

Nagbabagang kahoy hinihintay

Na ang apoy ay mamatay

Iyon ang tanging kabuhayan

Nitong dalaga ng silangan

Tuwing dapit-hapon

Mga uling pinupunpon.

-07/18/12

(Dumarao)

197.

Alabir 2: Ang Panday

Ang panday na si Birio

Ang natatanging iho

Mula sa pmilyang gumagawa

Ng mga punyal at espada

Bilang kaisa-isang anak na lalaki

Maagang tinuruan ng gawaing pang-malaki

At sa paglipas ng panahon

Siya’y nagging bihasa sa nayon

Kung may magpapagawa ng itak o espada

Lumalapit lamang sa kanya

Itong si Biriong kay-agang natutunan

Ang pamamanday sa kanluran

Sa pamilya ni Alyna bumabaling

Tuwing kinakailangan ang uling.

-07/15/12

(Dumarao)

198.

Alabir 3: Ang Halimaw ng Gubat

Kaylapit nang gumabi

Si Alyna ay pauwi

Tangan sa kamay niyang pareho

Mga uling sa sako

Tila pagdilim ng langit kaybilis

At ang babae’y nakarinig ng bungisngis

At sumambulat sa daraanan niya

Isang tiktik na nakatawa

Akma siyang dadaluhongin

Upang siya ay kainin

Mabuti nalang at sa ‘di kalayuan

Binatang si Birio sila’y sinulyapan

Kaagad siyang sumaklolo

Tiktik ay itinaboy palayo.

-07/16/12

(Dumarao)

199.

Alabir 4: Pag-iibigan

Mula takipsilim ng kabayanihan

Sina Alyna’t Birio’y nagkagustuhan

Lumipas ang mga araw at nagkakilala pa

Nang lubusan ang dalawa

Loob mas lalong napalapit

Tulad ng mga tinginang malagkit

Ang dalaga na ang naghatid mismo

Nang mga uling sa bahay nina Birio

Binigyan si Alyna ng pulseras

Gawang hikaw, singsing at kuwintas

Pag-ibig naglulubos umapaw

Kasalan na ang tinatanaw

Ng mga kaanak ng magkasintahan

Madali ring nasang-ayunan.

-07/16/12

(Dumarao)

200.

Alabir 5: Sa Gitna ng Kagubatan

Doon sa may pusod ng kagubatan

Kung saan una silang nagkakilanlan

Pumapalagi ang magsing-irog

Tuwing palubog ang araw na bilog

Sapagkat iyon din ang tuktok ng bundok

Kaya kita lahat ng sulok

Doon sila palaging nagkukwentuhan

Ng kanya-kanyang mga karanasan

Nireregaluhan ng lalaki linggu-linggo

Ang natatanging kasintahan nito

Lubos-ligaya ang dalaga

Kaya ‘di rin napatitingin pa sa iba

Pareho silang unang beses umiibig

Sa sintang lubos na kinakabig.

-07/17/12

(Dumarao)

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success