Pagsisi At Patawad Poem by Pacific Hernandez

Araw na nagdaan natin nilingon ko
Aking inaninaw dahilan ba'y ano
Landas ng puso ko't landas ng puso mo
Ay nagkahiwalay, may sala ba'y sino

Tayo'y nagsumpaan na magmamahalan
Sa simula't hanggang magpakailan man
Ang mga araw na sa ‘tin ay nagdaan
Iniisa-isa't ko'y binabalikan

Sa mga gabi na tayo'y namamasyal
Mga halakhak mo'y kay sarap pakinggan
Matamis na halik sa iyo natikman
Di ko hahanapin kahit kanino man
At kapag sa ilog ika'y naglalaba
Ako'y nakabantay, pinagmamasdan ka
Sa iyong ponda at sa inyong tindahan
Ako ay palagi, makita ka lamang
Kapag na'y Deciembre't malapit nang Pasko
Paggawa ng parol, magkatulong tayo
Kapag simbang gabi, tayo'y magkasabay
At naglalakad na magkahawak-kamay

Ang ating pag-ibig ay napakatamis
Nektar ng bulaklak ang siyang kawangis
Ang mga pangarap na ating binuo
Parang ng panahon di kayang iguho

Ngunit bakit gano'n hindi natagalan
Puso ko'y nalihis, ng landas naligaw
Ang iyong pag-ibig di ko sinuklian
Ng kapuwa pag-ibig kundi kataksilan
Tula ng pag-ibig mo'y aking itinala
Sa papel ng dusa, tinta'y iyong luha
Ang aking palad ay may bahid ng dugo
Ng iyong naluray, nadurog na puso

Ng sariling budhi ako'y binagabag
Sa iyo ako ay labis na nahabag
Huli't walang silbi ako'y magsisi man
Sa ibang babae ako na ay kasal
Na higit sa lahat ay aking minahal

Sa aking buhay ay merong mga araw
Na ang katahimikan di ko matagpuan
Sa ‘king pag-iisa'y aking nililirip
Ako ba ay iyo pa na iniibig
O iyong sinumpang magbata ng sakit

Nangibang-bansa ka ba upang lumimot,
Doon magpalipas ng sama ng loob
Doon nakilala, doon nakita mo
Ang siyang papalit sa dati ay ako
Kahulugan ba ay ako'y napatawad
Sa aking ginawa at maling ginanap
Ang iwan ang puso at dibdib mong wasak

Sa tanong kong ito'y sino ang sasagot
Wala kundi ikaw at Panginoong Diyos.