Paghawan... Poem by RIC BASTASA

gisulayan na nako ang
paghangop sa mga yano lamang
wala na ang bulak nga atua
sa florera
gani ang tubig didto natunga
naman
seguro tungod sa kainit sa
panahon karon

gipatangtang na nako ang kurtina
nga seda nga puti
nga morag putong ni mama ang
panapton kaniadto

gusto nako nga hawanan una ang
tanan pati na gani ang lamisa nga
gikan sa kahoy nga nangka nga
tinanom ni tatay sa bata pa siya
apil na usab ang
mga bangko didto sa tungatunga
sa balay

ang akong lawak nahimong usa
ka panigahan nga walay sulod
ang gitakos karon mao ang hangin
nga tumbas sa kahaw-ang nga
gibati sa dughan,

ang mga yano ang mga paghaw-as
ang ubang gipanglabay nga wala
na alisdi, sama nianing tanan mao
ang sinugdanan aron sa ikaduhang
hugna dawaton ko ang kinabuhi.