Ngiti Poem by jeric 'savio' batas

Sa buhay kong ito
Ngiti ang iyong masisilayan
Ngiti rin ang nagpangiti sa akin minsan
Ngunit nang ngiti'y nawala, ang mundo'y gumuho

Ngiting nagpangiti
Bumalik kang muli
At muling bigyang ngiti
Ang pusong uhaw sa iyong ngiti

Di na iibig pang muli
Minsan nang nabigo at nasaktan
Pilit kong iniwasan
Ang iyong matatamis na ngiti

Maraming pangarap na di nabuo
Maraming pangakong napako at naglaho
At ika'y kasama sa mga naglaho
Ngunit ang alaala mo'y sa puso pa rin nakatago

Nang ika'y naglaho
Ang mundo ko'y huminto
Sana'y magbalik ka sa akin sinta
At kailanma'y wag nang maglaho pa

Pagkat ang puso'y umaasa pa rin
Na masilayang muli ang iyong ngiti
Muli kang pangitiin at mahalin
Hanggang maglaho na ang ngiting nagpangiti sa iyong ngiti