Nagdumili Ang Langit Poem by HAZEL Calumarde

Nagdumili Ang Langit

asa nalang kaha kita punita
kung ang langit nga atong gihangad
dili na kanato ug isalikway nata,
ug dayon ingnn ug nawngon ta:

'GUSTO KONG MAG-INUSARA
PAGPAKABUHI MO NGA INYUHA
KUNG DILI MO, NA HALA
ANTUSA, HUTDA UG KUNSUMO
KANANG INYONG MGA UNOD
UG APILA HASTA ANG INYONG
TAGSA-TAGSA KA PANINGKAMOT'

apan kapila pa kaha kita pasabton
kung ang langit lang ang atong
patingugon, tingale bisag pila pa
ka dugdog ug liti ang mupaksi

sa atong salabutan dili gihapon
kita makatugkad nianang iyang
matuod nga galamhan, nga abli
apan dili malantaw kay atua
sa ibabaw nagpa-antaw

ug nga kana wala kita'y mga alamag,
usa lang kita ka masitas nga kung
wala ang iyang pagbubo dili kita
makita sa kahayag ugma damlag

ato kanang giamot kaniya sa walay
pagduha-duha, dili kita mahimong karon
kung wala SIYA diha nga sinugdanan
ug nga walay katupusan dinhi niining
gamayng lawak nga kalibutan.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success