ખબર અંતર તો પુછીયે Khabar Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

ખબર અંતર તો પુછીયે

હું ભણવા માં ઠોઠ
જ્ઞાન નો રસ જ ના પહોંચે હોઠ
પણ આગળ વધવાની હોડ
મન માં શ્રદ્ધા કે ક્યારેક તો પડશે એનો ફોડ।


હું પણ આગળ વધીશ
લોકો સમક્ષ જરૂર થી મુકીશ
ભલે વધુ પડતી આકાંક્ષા નથી
પણ હું ઓછો મહત્વાંકાંક્ષી પણ નથી।

જીવન જીવવાનો રસ છે જ
એક એક પળ અગત્ય ની છે જ
ભલે હું કૈજ ના આપી શકતો હોઉં જગ ને
પણ હું જાણું ને એની રગ રગ ને

કેટલા કેટલા મનોરથ
પણ છું હું સમરથ?
ના, તો પછી કેમ હાંકુ છું આ રથ!
એતો પ્રભુ જ કહે છે 'તું આગળ વધ'

હું સમજુ છું
પણ સાથે સાથે અસમજુ પણ છું
ઘણી વસ્તુ નાસમજ ને લીધે માથે થી ચાલી જાય છે
પણ સામે ચાલી બોધ પણ આપી જાય છે।

આવા જગત થી રીસામણા!
ના કદી નહિ, અને હું કરું છું મના
બધાજ તો છે આપણા
પછી શાની છે માથાકૂટ આ ફલાણા ને આ ઢીંકણા।

રાખવો છે મારે સાથ
રહેવું પણ છે સંગાથ
આપણે રહીયે કે ના રહિયે
પણ કોઈ ના ખબર અંતર તો પુછીયે।