Kay M.J. Poem by Milbert Salmasan

Ang iyong kariktang lubhang bumighani
Niring puso kong ‘di marunong Kumasi;
Siya ring imaheng gumanti- pighati
S'yang naglaho't dahil niring pagkasawi.

Hindi sa kita ay aking sinisisi
Sa bukas sa balanang aking nasapit;
Hindi sa naglilo ang iyong pagkasi.
Kundi, Siguro, pag- irog mo'y napatid!

Kirot man sa dibdib ang naging hantungan,
Ang noo'y paraisong pagmamahalan,
M.J. ay sa dagli ng iyong pagparam
‘Di ko maatim na sa iyo'y dumamdam.

‘Di mo man hustong natalastas sa akin;
Marahil ako'y naging mitya ng lahat;
Ang kabuoang ako ang naging dahil
Na iyong diwang paglisan ay naganap.

Kung kaya, sa positibong haka- haka
Na ngayo'y sa puso aking nakakatha,
Pabayaan mong umintindi't umasta
Na sa lipon ng sakit, INTINDI KITA!