Karan (Kosli Poem 28) Poem by Binapani Mahaling

Ken janamar paapar phal karan saten paaaelaa
Janam haun haun kunti tahake paani bhasei delaa.
Kuntir chhuaa heikari radheya naam paaeilaa
Kshitriya heikari bi baisya jait choot belun paailaa.
Janam thaanu karam bad helen karanar bhaig phataa
Dron bi tahake laat maaila karan hela hat hataa.
Judh sikhlaa parsuraam thaanu helen abhishaph paaaela
Thik samiaa na astar kaam ni kare parsuraam taahaake kahela.
Taar bhul baa kanaa nijen kshitriya bali jaani naain paarla
Michh kahuchhubali guru parsuraam abhishaap dela.
Kundal delen marijiba jaanibi einder ke daan delaa
Mahaadaani hisaben nijar naa rakhi gala.
Bharaat agonu kunti kahelaa tui mor puoaau
Suraj tor buaa chaal mor saange aaij baabu.
Karan kahelaa darkaar belen chhadinelu aaij kaain jimi
Saangar laagin jinchhen saangaar lagin jeeban demi.
Tui aaij mate bar maguchhu tor paanch puor jeeban
Arjun malen paanch karan marlen paanch tor kol raheba samaan.
Jaani jaani kari jeeban deidela mahaabharaten jai
Sabu dinar laagin amar heigalaa bhaair haaten jeeban dei.