Jonathan Of Wijsheid's Dromen Poem by Madrason .

Ik bied u allen aan
en heb zo veel te delen
u hier om te ontstelen
steelse blikken
speelse minne prikken
veel minnen om te schikken
van Muskens mocht een brood
bij mij uit volle ruif
wel een druifke meer
al uit mijn woordenschoot
voor U mevrouw, meneer
spruiten de bloemkes op
gretig gebukt
onder de zon
zeer fluks omhoog
om ras geplukt
de wijsheid zit niet
in die ene grijze haar
of in de peer
uit perelaar
of appel uit Eden
ook Newton viel
eens naar beneden
je haalt het ook niet
uit dat ene boek
misschien wel meer
al uit dat roze billenpaar
zojuist gespeend van
maar niet van billenkoek
en vroeger moest ik vaak
van meester in de hoek
en daar heb ik geleerd
te dromen in mijn hoofd
mijn vingers brandden
kloppend van de lineaal
het is een wrang verhaal
maar ik kan nu nooit meer
en nimmer nog
met dromen stoppen
ik deel ze u hier mede
dus deel en schenk ze voort
en steel ze om te zeven
in uwe treven
laat ze als Omar's wijn
zo heerlijk fijn
uw kelen schrapen
vol van leven
met droezem rond uw lippen
en ik zeg u nu
vanuit mijn boezem
het was ik die
u daar heeft gekust en
dan nu voorlopig maar
een goede nacht
ja allemaal
Welterusten!

Madrason 15-12-2013
*********************