In Twee Minuten Bont En Blauw Poem by Madrason .

Daar op een plaats
waar het nooit is geweest
heel hoog op de kast bovenin
licht het op een stukje zin
.....Morgenstond...en stopt.

Ik grijp de camera, jawel.
en wil een foto schieten snel
maar dan is het plots weg
wat heb ik vette pech,
want ik weet niet waarheen.

Verhip, daar draaft ze dan
ik druk op de knop
en ik schiet wat ik kan
recht op mijn blote
witte bovenbeen.

Ik kijk op het scherm en bemerk
potjandrie weer te laat, wat sterk
-de deurbel die rinkelt sireen-,
Auw en verhip, mijn grote teen
in twee minuten bont en blauw.

En als een echte stoere man
heb ik proleet nu als poeet
daar 20 mooie kiekjes van.

Madrason 29-05-2013