In Den Vreemde Poem by Madrason .

Hoe zij de eenzaamheid bemint
en telkens weer het ware vindt
als kind de stille misthoorn
in den vreemde leiden laat
je polst op de  zachte cadansen
eenzaam een zijn met de rotsen
eenzaam een zijn met de golven
van azuur puur natuur zijn
vriendin der elementen
hoe eenzaam zul je worden
hoe droevig lieve schat
in het tumult van grote stad
zul je zijn alleen zijn op
het grote volksplein
met duizenden mensen
een zender met alleen wat ruis
en nauwelijk ontvangst
en eenzaam
eenzaam als een huis
nog onbewoond.



Madrason sept 21 2014