* Handog Ko'Y Kahirapan Nga Ba? Poem by Inner Whispers

Ilang milyong hakbang na ang aking nagawa
Payak na yapak, sa lansangan buhay ay tinahak,
Bitbit ko ay Ginebra, pamatid-uhaw sa pagal na kaluluwa
Nagbabakasakaling mapawi nito ang hangaring guminhawa.

Wika nila: 'Tamad ka kasi Juan, magsumikap ka! '
Ano ang akala nila, ako ba'y nanatiling nakatunganga?
May pamilya ako, iha, hindi ko ninais ang bigyan sila
Ng primera-klaseng buhay ng isang dukha!

(Humagulgol si Juan at humalakhak pagdaka...)

Pasensya ka na, iha, ako ay nadala ata
Ng ispiritu ng dyaskeng Genebra,
Di yata't malabnaw na ang pagkatimpla
Di mapawi nito ang uhaw sa minimithing adhika!

Simple lang naman ang aking hiling
Bigyan pa ako ng Poon ng lakas na makapiling,
Dyaskeng pita ng laman kasi, binigyan ako ng siyam na supling
Ngayo'y hirap ako'ng handugan ng siyam na platong kanin!

Mali kung mali, naandyan na 'yan
Hindi ko na sila maibabalik sa pantog ko't laman,
Pagsisisi ay wala sa akin, na sila'y nakamtan
Handog sila ng Poon upang ako'y pahirapan!

Hindi nga ba?

Nakikita ko ang di pagsang-ayon sa iyong mga mata...
Bakit hindi gayong pinili ko ang buhay meron sila?
Na dapat ay hinay-hinay ko sana ginawa
Upang hindi humantong sa ganitong sistema.

Ahhh...Hala, ako'y yayao na
Salamat sa pakikinig, iha
Kahit paano'y binigyan mo ng halaga
Ang sintemyento ng isang dukha.

(Alay kay Juan, na namataan ko sa daan...)